●Pozdrowienia

​

Rok 2011 był pamiętnym rokiem dla wielu ludzi w Japonii, z powodu wielkiego trzęsienia ziemi we wschodniej Japonii, które miało miejsce 11 marca.

Rok 2011 był także rokiem, w którym jaśminowa rewolucja, zapoczątkowana samospaleniem młodego mężczyzny w Tunezji, rozprzestrzeniła się na Libię, Egipt, Jordanię, Syrię, Afrykę Północną i Bliski Wschód.

To wielkie wydarzenie pochłonęło również życie wielu ludzi.

 

W „Hanako no Omuko-san” pojawia się dwoje młodych ludzi. „Hanako” to dziewczyna, która zadzwoniła pół dzwonkiem, aby powiedzieć ludziom, że uderzyło tsunami. „Matka Hanako” miała stragan z owocami i warzywami, aby przeżyć zniszczenie przez policję.Młody mężczyzna, który się podpalił. Spotykają się w zaświatach, „Zaświatach” i są szczęśliwie zjednoczeni.

 

Głównie w Yamagata istnieje zwyczaj zwany „Mukasari Ema”, zgodnie z którym po śmierci niezamężnego mężczyzny i niezamężnej kobiety rysują fikcyjnego pana młodego i pannę młodą i poświęcają świątyni emę, przedstawiającą scenę ceremonii zaślubin zmarłego.

Zwyczaj ten zrodził się z przekonania rodziców, że małżeństwo jest najwspanialszym i najbardziej pomyślnym wydarzeniem dla człowieka. Wykonałem tę pracę z pragnieniem rodziny pogrążonej w żałobie, aby osoba zmarła była jak najbardziej szczęśliwa.

Od wydarzeń z 2011 roku chciałbym wykonywać ten utwór z nadzieją, że zarówno zmarli, jak i żywi zostaną razem uzdrowieni i będą mogli iść naprzód.

​

​

 

● O pracy

​

2011. Niezapomniany rok dla Arabów i Japończyków. Wielkie trzęsienie ziemi we wschodniej Japonii.

Arabska wiosna. Stało się to w tym samym roku. Bouazizi, młody człowiek, który podpalił się w Tunezji. Hanako, kobiety, która zginęła w tsunami w Minamisanriku. razem nieumyślniewypadek. życie stracone.

Podróż młodego mężczyzny w poszukiwaniu małżonka. Opowieść, która modli się za ich dusze.

​

■Oryginalna historia / scenariusz: Makiko Sakurai

​

■ Personel / Obsada

Makiko Sakurai (śpiewa, mówi)

Wioska Shiobara Niwa (Nagauta, opowiadanie historii)

Kineya AsaYoshi (szamisen)

Junzo Tateiwa (Darbukka,rec)

​

Projekt: zmniejszeni partnerzy projektowi

Produkcja/eksploatacja: Maripla

​

Przegląd występu Kokeshi Joruri „Hanako Omuko-san”.

Data i godzina 22 kwietnia (sobota) Otwarte 16:00 Start 16:30 (zakończenie planowane na 18:00)

●Miejsce: Jiyugaoka Mardi Gras

●Lokalizacja: Libre B1, 5-29-10 Okusawa, Setagaya-ku, Tokio

Cena: 5000 jenów z góry, 5500 jenów w dniu (zawiera lunch box)

​ *Priorytetowa rezerwacja dla członków od 26.01, sprzedaż ogólna od 31.01 Bilet Pia P code: 517618

*Pierwszych 20 osób, które dokonają rezerwacji, otrzyma „podstawkę pod pałeczki Kokeshi” zakupioną w Matsushima w prefekturze Miyagi.

Zapytania: Sekretariat Makiko no Kai (makikoclub2022@gmail.com/ 090-9236-0836)

● Rezerwacja: Formularz zgłoszeniowyhttps://www.sakurai-makiko.com/blank-6/hanako

​

●Streszczenie
 

W Tohoku (głównie w Yamagata) uważa się, że ci, którzy umierają w stanie wolnym, najbardziej żałują. Dlatego istnieje zwyczaj poświęcania wotywnego obrazu fikcyjnej teściowej lub fikcyjnej żony oraz zmarłego stanu wolnego, przekazującego świątyni gratulacje. .

 

Pewnej wiosny Hanako została połknięta przez tsunami i zmarła. Mówi się, że jeśli zakopiesz ząb zmarłej osoby na szczycie Yamadery, będziesz mógł jak najszybciej trafić do raju. Rodzice Hanako i jej młodsza siostra Sakura niosą zęby Hanako do górskiej świątyni.

Po drodze Hanako spotyka starca, który sprzedaje lalki kokeshi. Wśród lalek kokeshi sprzedawanych przez dziadka była lalka Kokeshi podobna do Hanakokuri. Sakura nie miała pieniędzy, ale jakoś udało jej się wynegocjować z dziadkiem iw zamian za spinkę do włosów Sakury dostała na jedną noc lalkę kokeshi, która wyglądała jak jej siostra.

 

Trzymając lalkę kokeshi, Sakura zasnęła. Onee-chan Hanako pojawia się w swoim śnie i udaje się na zachód, aby odnaleźć swoją matkę. Potem spotykam młodego mężczyznę, który tam zginął. Młody mężczyzna, który w wieku 26 lat podpalił się w proteście przeciwko zdewastowaniu przez policję straganu z owocami i warzywami.

Oboje rozmawiali o swoich krajach przez tysiąc i jedną noc i postanowili urządzić ceremonię ślubną. Ludzie zebrali się, aby śpiewać sobie nawzajem narodowe pieśni i stało się to żywym świętem.

Sakura została oddzielona od rodziców i spała sama z lalką kokeshi.

 

Następnego ranka Sakura idzie do starca, który sprzedaje lalki kokeshi, aby je zwrócić, ale nie ma tam starca ani lalek kokeshi, tylko duża jaskinia. Sakura zostawiła tam kokeshi i opuściła Yamaderę.

 

Tej nocy Sakura znów śni o Hanako. Wskazuję na spinkę do włosów w kształcie kwiatu wiśni, którą dałem staruszkowi, który miał na sobie Shiromuku. Lalka kokeshi, którą Sakura trzymała zeszłej nocy, jest teraz trzymana przez jej siostrę.

„Dziewczyna, która otrzyma od żony lalkę kokeshi, na pewno spotka dobrą żonę.